Het zal niet de eerste en de laatste keer zijn dat ik mij geroepen voel om mijn eigen collega’s een halt toe te roepen. Vooral wanneer het gaat om oordelen vellen over incidenten waar we niet zelf bij betrokken zijn geweest, dan blijkt de bekrompenheid van sommige dienders maar weer eens. Echt als ik me ergens aan irriteer…
De beste stuurlui staan aan wal en we weten het altijd beter. Dat ik op een verjaardagfeestje soms wel 20 keer uit moet leggen aan “gewone burgers”(ja zo heten jullie voor ons agenten) waarom een agent schiet, bonnen schrijft in plaats van boeven vangt en of wij ons nou niet dagelijks in de zeik gezet voelen, dat ben ik inmiddels wel gewend. Maar dat ik het gvd steeds voor collega’s op moet nemen terwijl ik aan het werk ben, omdat andere collega’s over de rug van een ander weer eens even willen laten zien hoe goed ze wel niet zijn, daar heb ik echt de balen van! Vooral wanneer er sprake is van het gebruik van ons vuurwapen, dan zijn sommige dienders haantje de voorste met het vormen van hun mening. Ze vinden ook dat die klopt omdat ze ‘zogenaamd’ de collega kennen die geschoten heeft. In de praktijk werkt dit meestal zo; Is het een aardige vent met net zo’n grote bek, dan zal het wel geoorloofd zijn. Is het een collega die niet meegaat in dit opgeblazen gedrag, dan is het discutabel “want ja hij was altijd al een beetje een rare snuiter”…. Kap ermee, laat de Rijksrecherchehaar werk doen en kom met je oordeel als alles op papier staat en de deskundigen dit grondig hebben kunnen onderbouwen. Pff soms, wanneer je en gewerkt hebt met dit soort collega’s en ook nog een verjaardag hebt op dezelfde dag, dan weet ik even niet meer waarom ik ook trots kan zijn op mijn beroep.
Lees ook:Machteloos
Lees ook:Jongen dood na vuurwerk afsteken
Lees ook:Politie mensen houden niet van rode verf!
Lees ook:Asociaal rijgedrag politie
Lees ook:9112